جوشکاری فلزات سنگین در صنعت

در جوشکاری فلزات سنگین به تمامی فلزاتی که جرم آنها بیشتر از 5 کیلوگرم باشد فلزات سنگین یا رنگین گفته می شود.

از مهم‌ترین فلزات غیر آهنی سنگین روی، سرب، نیکل، منگنز، مس، جیوه و فلزات با ارزشی چون طلا، نقره، پلاتین، برنز می توان نام برد.

به‌طورکلی فلزات غیرآهنی چکش خوار هستند و در صنایع تولیدی مورد استفاده قرار می‌گیرند که در آن قطعات فلزی باید به شکل خاصی قالب‌گیری شوند. تکنیک‌ها و چالش‌های جوشکاری از فلزی به فلز دیگر، چه آهنی یا غیرآهنی، متفاوت است. برای بالا بردن سختی و استحکام این فلزات آنها را آلیاژ می‌دهند.

 

جوشکاری فلزات رنگین چگونه انجام می‌شود

 

جوشکاری فلزات سنگین مس و آلیاژهای آن

برای جوشکاری مس و آلیاژهای مس (شامل انواع مختلف برنج و برنز) قوس الکتریکی مناسب‌تر است. زیرا مس یک فلز رسانا بوده و امکان جوش شدید با کمترین حرارت را به نواحی اطراف می‌دهد.

در جوشکاری فلزات سنگین مثل مس باید بسیار دقت کرد. همانطور که گفتیم مس یک رسانای فوق‌العاده است ممکن است حین کار با دستگاه جوش اتفاقات ناگواری رخ دهد. به همین جهت از عینک و دستکش مخصوص استفاده کنید.

علاوه بر روش قوس الکتریکی برای اتصالات آلیاژهای مسی در جوشکاری فلزات سنگین  از روش لحیم‌کاری نیز استفاده می‌شود.

  • لحیم‌کاری نرم
  • لحیم‌کاری سخت یا (Brazing)

در لحیم‌کاری  نرم برای جوشکاری فلز مس  باید از آهن با یک مشعل دمنده با شار مناسب به کار برید. مواد پرکننده این ابزار اغلب نقره بوده و اتصالات قوی را ایجاد می‌کند.

در استفاده از لحیم سخت در جوشکاری فلزات غیر آهنی باید اتصالات نزدیک به هم باشند. البته از این شیوه جوشکاری در فلزات دیگر نیز استفاده می‌شود.

جوشکاری فلزات سنگین مثل طلا

در جوشکاری طلا جوشکاری TIG مناسب است. زیرا در ساخت طلا به ویژه تزئینات نیاز به تمیز کاری بوده این مدل جوشکاری برای آن مناسب است.

جوشکاری فلزات غیر آهنی مثل منیزیم و نیکل

در جوشکاری منیزیم و نیکل همراه با آلیاژهای آنان جوش قوس محافظ با گاز بی اثر بهترین انتخاب است. نیکل کاملا نرم جوش می‌خورد ولی منیزیم بر اثر حرارت بالا می‌سوزد.

 

 

جوشکاری فلزات رنگین